نام کتاب : اثرآفرینان استرآباد و جرجان (استان گلستان) نویسنده : مقدم، محمدباقر جلد : 1 صفحه : 83
229 برگ، کتابت سال 1232ه-.ق. و شماره 3677 در 291 برگ، کتابت سال 1236ه-.ق. موجود است.
7 نسخه ی خطی در
«کتابخانه ی آیت الله العظمی مرعشی نجفی (ره)» به شماره 262 در 175 برگ،
شماره 732 در 325 برگ، شماره 1047 در 250 برگ، کتابت سال 1136ه-.ق.، شماره
8932 در 186 برگ، کتابت سده 12ه-.ق. و آخرش ناقص، شماره 7971 در 174 برگ،
کتابت سال 1233ه-.ق.، شماره 5732 در 229 برگ، کتابت سال 1239ه-.ق. و شماره
10636 در 197 برگ و کتابت سال 1264ه-.ق. موجود است.
چند نسخه خطی نیز در کتابخانه های پاکستان و «عراق» هستند که به شماره های آنها دسترسی نبود.
نسخه های چاپی:
ظاهراً کتاب آثار
احمدی فقط یک بار به سال 1374 توسط نشر قبله در «تهران» در قطع وزیری، در
598 صفحه به اهتمام «میر هاشم محدث» چاپ و منتشر شده است.
منابع:
اثر آفرینان
1/240؛ ادبیات فارسی بر مبنای استوری 2/819؛ اعیان الشیعه 2/494؛ تاریخ نظم
و نثر در ایران 1/245؛ دائرهالمعارف الاسلامیه الکبری 1/25؛ دایرهالمعارف
تشیع 1/9؛ الذریعه 1/6 و 3/465 و 11/304؛ فهرست استوری 1/216؛ فهرست
کتابهای چاپی فارسی 1/34، 1214؛ فهرست مقالات فارسی 3/21، 424؛ فهرست واره
فارسی 3/1529-1530، 1579؛ مجله کلک شماره 73-75 سال 1375 صفحه 486؛ مجله
نامه آستان قدس رضوی (ع) شماره 2 سال هفتم صفحه 81-90؛ مع موسوعات رجال
الشیعه 2/104؛ مولفین کتب چاپی فارسی و عربی 1/355؛ نسخه های خطی فارسی
6/4403-4405، 4477-4478؛ موسوعه مؤلفی الامامیه 3/217-219؛ راهنمای بازار
کتاب 4/287.
«ابویحیی احمد بن داوود جرجانی»
ح195-275ه-.ق.
«احمد بن داوود بن سعید جرجانی»، فقیه، محدث، متکلم شیعی و دانشمند بلند پایهی «جرجان» در قرن سوم ه-. ق. است.
او در «جرجان»
دیده به جهان گشود. پس از پایان بردن دوره مقدمات، بخشی از علوم زمان خود
را نزد علما و دانشمندان «جرجان» فراگرفت. آنگاه مانند دیگر اندیشوران، رنج
سفر بر خود هموار ساخت و برای شنیدن حدیث از مشایخ محدثین و یادگیری دانش و
تجربه ی بزرگان علم و حدیث، شهرهای «ایران» و «عراق» را در نوردید.
ابویحیی به تصریح
مورخان، بر مذهب «اهلسنت» و پیرو فرقهی «حشویه» بود. در اثر مذاکره با
«شیعیان» و آشنایی با اصول مذهب «تشیع»، دچار دگرگونی شد. از اینرو به
تحقیق و مطالعه در مذاهب برآمد و آنها را باهم مقایسه کرد. در پی چنین
تحقیقی به حقیقت مذهب «تشیع» آگاه گشت.
او در سفری به
«عراق» خدمت «ابوالحسن علی بن محمد (ع)» دهمین امام «شیعیان» رسید و در این
گفت و گو تحت تاثیر کلام درربار آن حضرت قرار گرفت.
به همین جهت
بزرگان علم رجال او را در زمرهی اصحاب «امام هادی (ع)» برشمردهاند. مقام او
راستوده و روایاتش را مورد تصدیق قرار دادهاند.
احمد بن داوود پس
از گرویدن به «تشیع»، مورد خشم هم کیشان پیشین خود واقع شد. برخی از علمای
اهلسنت مانند: «محمد بن یحیی رازی» و «ابنبغوی» نزد «محمد بن طاهر حاکم»
«خراسان» و «نیشابور»، شکایت و از وی بدگویی نمودند.
نام کتاب : اثرآفرینان استرآباد و جرجان (استان گلستان) نویسنده : مقدم، محمدباقر جلد : 1 صفحه : 83