حسن استرآبادی» است که در «کربلا» مدفون است یا خیر؟

زیرا در رواق شمالی که به «رواق السلاطین» نامور است، به مقبره تنی چند از شاهان و فرمانروایان «قاجار» برمی‌خوریم که «مظفر الدین شاه»، فرزندش «محمدعلی» و نوه‌اش «احمد» از آن جمله‌اند. قبر عالم برجسته «سید عبدالحسین حجت طباطبایی» و هم چنین خطیب مشهور «سید حسن استرآبادی» (واعظ معروف) در مقابل این مقبره است. یعنی در پشت رواق «حبیب بن مظاهر».

هم چنین جای سوال است که آیا رهبر «سلسله‌ی شمسیه» (انشعابی از سلسله‌ی نعمت‌اللهی)، «سید حسن استرآبادی»، همان استاد «آقابزرگ» است یا نه؟

زیرا مشهور است که «شمسیه» پیروان «سید حسن استرآبادی» هستند. این سلسله به نام جانشین وی «شمس‌العرفا» نام گرفت؛ چون او کتابی در سیر و سلوک با عنوان «شمسیه در سیر و سلوک» نوشت.

ظاهراً شمس‌العرفا، (سید حسن بن محمدرضا) به سال 1352ه-.ق. درگذشت و در «امام‌زاده عبدالله» شهر«ری» به خاک سپرده شد.

«سید عبدالحجه بلاغی»، متوفای 1398ه-.ق.، مدعی جانشینی این فرقه بود. «شمسیه» امروز در فرقه‌های دیگر مستهلک شده است.

به هر روی سید حسن استرآبادی یکی از علمای بزرگ «استرآباد» است که در معقول و منقول، مهارت داشت. اما منابع موجود، ما را در روشن ساختن زوایای زندگانی وی یاری نمی‌دهند.

آثار:

ترکیب تهذیب المنطق تفتازانی

نسخه های خطی:

1 نسخه ی خطی در «کتابخانه مدرسه ی آیت الله العظمی گلپایگانی (ره)» به شماره 3/1990 به خط مرحوم شیخ «آقابزرگ تهرانی»، کتابت سال 1308ه-.ق. موجود است.

نسخه های چاپی:

چاپ نشده است.

منابع:

تراجم الرجال 1/226.