عالی حضرت مجتهد الزمان ]میر محمّد باقر [تکلیف کردند علّامه العلمائی آقا جمال] خوانساری [را، تا اوّلاً ایشان شروع نمودند، و بعد از آن خود شروع کردند، و به بیانی فصیح در کمال تنقیح درس گفتند ("تهذیب حدیث" و "شرح مختصر اصول" و "شرح لمعه" را شروع فرمود) و حضّار آن مجلس عالی، از فضلا:

آقا جمال (خوانساری) و امیر محمّد صالح (خاتون آبادی) شیخ الاسلام، و ملّا بهاء الدین مشهور به فاضل هندی، و ملّا محمّد جعفر و ملّا محمّد هادی (سبزواری) اولاد ملّا محمّد باقر خراسانی علیه الرحمه، و ملّا محمّد رضا (مجلسی) ولد ملّا محمّدباقر شیخ الاسلام، و ملّا محمّدحسین ولد ملّا شاه محمّد تبریزی، و شیخ زین الدین (عاملی) نواده شیخ زین الدین (شهید ثانی) صاحب "شرح لمعه"، و سایر اهل فضل.[1]

وایضاً از وقایع، تجدید عید مولود حضرت سیّد الاوصیاء بود. پادشاه از علماء تفتیش نمود روز تولد حضرت امیر المومنین علیه السلام را، و چون خلافی مذکور شد از علاّمی شیخ الاسلام امیر محمّد صالح خاتون آبادی... پادشاه فرمود که ایشک آقاسی باشی همه علماء اعلام و مدرسین و متوسطین را اجتماع فرمودند در خانه میرزا باقر صدر خاصّه، و بعد از منازعات، آقا جمال و میر محمّد باقر سلّمهما الله، و قریب هشتاد نفر ترجیح دادند که روز ولادت آن حضرت سیزدهم رجب است. و شیخ الاسلام و پسرش میر محمّد حسین، و دامادش ملّا عبدالکریم (شوشتری) هفتم شعبان را روز ولادت آن حضرت گمان کردند... و پادشاه والا جاه، ترجیحِ مجمع علیه داده، سیزدهم را عید قرار داد... و این عید از مخترعات شاه سلطان حسین... است، نفّعه اللّه به فی الدارین. حضّار مجلس اجلاس از علماء:

آقا جمال، امیر محمّد باقر شیخ الاسلام، ملّا بهاء الدین، ملّا محمّد حسین