حاج شیخ محمّد باقر نجفی و شیخ زین العابدین مازندرانی روایت احادیث می نمود و عدّه ای از او اجازه روایت داشتند.

سیّد مرتضی رضوی در مقدّمه کتاب "الفرق بین الفریضه والنافله" می نویسد:

"ولد المترجم فی مدینه بروجرد و حکی عن نفسه أنّه کان له من العمر خمس سنوات وکان آیهاللّه العلّامه الکبیر الشیخ مرتضی الانصاری قد سافر من العراق متوجّهاً الی ایران لزیاره الامام علی بن موسی الرضا علیه السلام فی مدینه مشهد، وفی طریقه الی مشهد نزل بمدینه بروجرد فی دار والد المترجم له آقا جمال. فلمّا مثّل بین یدیه ووقع بصره علیه قال: هذا الطفل أری من سیمائه أنّ له ذکاء وفطنه، فلفّ عمّامه بیده المبارکه والبها ایّاه وقال: اوصیکم بهذا ودعوه لیطلب العلم. فکانت له حافظه وذکاء مفرطان وفی مقتبل شبابه سافر الی اصفهان وحضر بحوث الشیخ الاعظم الشیخ محمّد باقر النجفی فیها. بلغ درجه الاجتهاد فنال الشهاده من ذوی الاختصاص وکان له من العمر ثمانیه عشر سنه واشتغل بالبحث والتدریس حتّی صار مرجعاً للعوام والعلماء وکانت تجری علی یدیه الحدود الشرعیّه ... وینقل عنه انّه کانت له حافظه عجیبه وأنّه کلّما عثر علی شعر او نثر کان یحکیه بعد مدّه طویله من شدّه حافظته علی ما یحکیه بعض معاصریه".

از تألیفات ایشان "الفرق بین الفریضه و النافله" به چاپ رسیده که در آن 270 فرق بین نماز فریضه و نافله ذکر شده است.

8. آقا محمّد علی نجفی هزارجریبی

عالم ربّانی و فقیه جامع که در سنّ پانزده سالگی به درجه اجتهاد رسید. وی در سال 1188ق در نجف اشرف متولد شد و پس از نیل به درجات عالی کمال به اصفهان مهاجرت نمود و به تدریس و تألیف پرداخت.

یکی از آثار علمی فراوان او، کتاب "مخزن الاسرار الفقهیه" است که به نوشته علّامه سیّد حسن صدر در "تکمله": در بین تمام کتب فقهی علمای شیعه بی نظیر