به ترویج شرع و هدایت مؤمنین شوم. و به فضل خدا هر سه مستجاب شد.[1] قبرش در زیر بقعه ای است که در شب های جمعه محراب نمازش بود. ماده تاریخ وفاتش را چنین نگاشته اند: «انهدمت ارکان زهد و الرشد».[2]

2 - آخوند ملّا محمّدحسین فشارکی: فرزند محمّدجعفر. متوفّی 1353 ق. عالم فقیه و از مجتهدین صاحب فتوی. در فقه و اصول استاد و در تقوی و زهد نزد مردم مشهور بود. او در اواخر عمر از علمای بانفوذ و معروف اصفهان گردید، از شاگردان برجسته ی او می توان به حاج میرزا ابوالحسن تویسرکانی، شیخ محمّدباقر قزوینی، شیخ محمود مفید اشاره نمود. از آثار وی: حاشیه بر رسایل و حاشیه بر طهارت شیخ انصاری است.[3]

3 - ملّا محمّدجواد آدینه ای: متوفّی 1339 ق. عالم جلیل و فیلسوف حکیم. از شاگردان حکیم جهانگیرخان قشقایی که پس از وی به تدریس فلسفه و ریاضیات و نجوم پرداخت. از شاگردان برجسته اش میرزا حسن خان جابری انصاری و استاد جلال الدین همایی بود. مرحوم شیخ آقابزرگ طهرانی او را از حکما و پیشگامان علمی در زمان خودش دانسته است.[4]

4 - شیخ ابوالفضل ریزی: برادر شیخ مرتضی ریزی، عالم فاضل، فقیه محقّق و مجتهد اصولی که از بزرگانی چون میرزا فتح اللّه رشتی، آقا محمّدکاظم یزدی، آخوند خراسانی، اجازه ی اجتهاد گرفت.[5]