و ویتامین ها ب) فیزیولوژی و سایر کتب اشاره کرد.[1]

5 - باقر حمیدی: فرزند جعفر متوفّی 1349 ه . ق. از شعرا و عرفای اصفهان که در مدح ائمه معصومین اشعاری خوب سروده است. از اشعار اوست:

مداحی علی ز ازل گشته کار من

این شیوه است به ابد افتخار من

چشم امید من بدر شاه اولیاست

نومید کی شود دل امیدوار من.[2]

عدّه ای از مشاهیر در این قسمت عبارتند از:

6 - میرزا زین العابدین نعمت اللّهی: متوفّی 1402 ه . ق.(عارف و صوفی)

7 - میر ابوطالب نعمت اللّهی: متوفّی 1412 ه . (عارف)

8 - حاج میرزا علی اکبر پاقلعه ای: متوفّی 1352 ق.(عارف، شاعر)

ب ) مدفونین در قسمت شمالی تکیه ی آغاباشی

1 - میرزا سلیمان آغاباشی: از خواجه سرایان دستگاه ظلّ السّلطان و خود مردی عارف پیشه و نیک نهاد بوده و نسبت به علماء و خصوصاً آقایان علمای خاتون آبادی اظهار ارادت می نمود. پس از درگذشت میر محمّد اسماعیل خاتون آبادی مشهور به «صابر علیشاه دوم» در جنب تکیه خاتون آبادی بقعه ای برای او بنا کرد.[3]

2 - محمّدرضا شکیب: فرزند محمّدحسین، متوفّی 1403 ه . ق. از ادباء و شعرای برجسته، متخلّص به «شکیب». صاحب دیوان اشعار.[4]

3 - استاد شکراللّه صنیع زاده: متوفّی 1404 ه . ق. احیاءگر هنر میناسازی در ایران که هنر میناسازی را که بعد از صفویه در ایران متروک شده بود، احیاء کرد. آثار زیبای او در بسیاری از اماکن مذهبی و مقدّسه مانند کربلا، نجف، کاظمین، سامراء،