حسین فرزند امام هادی علیه السلام و برادر امام حسن عسکری علیه السلام است. او و امام حسن عسکری را «سبطین» می‌خواندند. حسین به امامت برادر خود، امام حسن عسکری علیه السلام، ایمان داشت و از پیروان او بود. وی را از عابدان و زاهدان زمان خود دانسته‌اند. [1] 639 گویند صدای حضرت حجت شبیه صدای عمویش حسین بود. این بزرگوار در پایین پای مبارک امام هادی علیه السلام و عسکری علیه السلام دفن شده است. [2] 640

ابو عبداللَّه جعفر فرزند امام علی النقی علیه السلام است. او را پس از فوت، در خانه پدرش، همان جا که امام هادی دفن است، به خاک سپردند. [3] 641

سمانه یا سمانه مغر بیه، مادر امام هادی علیه السلام، ملقب به «ام الفضل» و «سیده»، از زنان فاضل و زاهد روزگار بود که بیشتر روزها را روزه داشت و شب ها به نیایش می‌پرداخت. او در خانه امام هادی علیه السلام از دنیا رفت و درهمان جا، کنار فرزندش، دفن شد. [4] 642

داوود بن قاسم فرزند اسحاق بن عبداللَّه بن جعفر بن ابی طالب و از نواده‌های جعفر طیار است. قبر او در داخل ضریح و آستان عسکریین قرار دارد. این بزرگوار از مادر به محمد بن ابی بکر نسب می‌برد زیرا مادرش، ام حکیم، دختر قاسم بن محمد بن ابی بکر است. او محضر پنج امام را درک کرد و از یاران امام رضا علیه السلام، امام جواد، امام هادی و امام عسکری شمرده شده است. [5] 643

[1] . مهدوی، همان، 63.
[2] . صحتی سر درودی، همان، 126- 127.
[3] . مهدوی، همان، 63.
[4] . صحتی سر درودی، همان، 130- 131.
[5] . پیشین، 138- 139؛ موسوی الزنجانی، همان، 128.