چشمهاى بيرون آورد و يا چاهى بكند، مالك آبِ آن ميشود.

(مسأله 3565) اگر چاه و يا چشمهاى در ملك كسى خود به خود پديد آيد، مالك آبِ آن ميشود، اگرچه قصد حيازت نكند.

(مسأله 3566) اگر كسى در كنار رودخانه، حوضچهاى بسازد كه راحت تر بتواند از آنجا آب برداشت كند، اولويت پيدا ميكند و كسى نمى تواند براى او ايجاد مزاحمت كند، ولى مالك آبِ آن حوضچه نمى شود، مگر اينكه براى خودش حيازت كرده باشد.

(مسأله 3567) آبهاى شخصى كه مالك خصوصى دارد، اگر در محلّى باشد كه به وسيله ديوار و نرده و امثال آن محصور شده، بدون اجازه مالك نمى توان در آن تصرّف نمود. ولى اگر در زمين بى در و پيكر باشد، خوردن و شستشو كردن در آن به صورت معمول، بدون اذن مالك، مانعى ندارد، مشروط بر اينكه به آب صدمه نزند.

(مسأله 3568) اگر يك عدّه در كنار آب مباحى گرد آيند و در صدد استفاده از آن باشند، برخى از آنها نمى تواند آن آب را به خودش اختصاص دهد و ديگران را از آن منع كند. پس اگر آب به همه آنها كفايت كند، همه از آن برخوردار ميشوند ولى اگر به همه آنها كفايت نكند، در اينجا دو صورت هست:

1) اگر به صورت دسته جمعى و همزمان در كنار آب گرد آيند، در اين صورت يكى برترى ندارد، بلكه بايد آن را به طور مساوى در ميان خودشان تقسيم كنند و هر يكى به سهم خود قانع شود.

2) به دنبال يكديگر در كنار آب گرد آيند، پس هر كسى كه جلوتر وارد شده، او اولويّت دارد، تا هنگامى كه او نيازش بر طرف نشده، نفر بعدى حق استفاده ندارد.