احكام غصب‌

غصب عبارت است از تجاوز به حقوق ديگران و گرفتن مال مردمان، بدون حق، به سبب داشتن زور و قدرت.

انسان با اين عمل از اوج فضيلت انسانى به سطح رذيلت حيوانى سقوط ميكند، زيرا اين حيوان است كه به حيوان ضعيف تر از خود ستم ميكند، به نداى وجدان اعتنا نمى كند و هيچ مرزى را به رسميّت نمى شناسد.

خداوند منّان براى اصلاح جامعه انسانى و تنظيم روابط افراد جامعه با يكديگر آن را به شدّت تحريم كرده است.

در بخش امر به معروف و نهى از منكر گفتيم كه محروم كردن انسانها از حق خود از گناهان كبيره است.

در روايات بسيارى از غصب حقوق ديگران سخن رفته، كه از آن جمله است:

1) پيامبر اكرم (صلى الله عليه وآله) فرمود: «كسى كه زمينى را به ناحق تصرّف كند، او را وادار مى كنند كه خاك آن را به محشر حمل كند».

2) حضرت على (عليه السلام) فرمود: «مصادره مال مسلمان به نا حق، بزرگترين گناهان است».

3) رسول اكرم (صلى الله عليه وآله) فرمود: «يك سنگ غصبى در يك بنا، عامل‌