را بر شوهر قبلى حلال ميكند، با سه شرط او را بر شوهر اوّلش حلال ميكند:

1) با ازدواج دائم او را به همسرى خود در آورد.

2) بالغ باشد، و بنابر احتياط واجب اخته نباشد.

3) با او رابطه زناشوئى پيدا كند و بنابر احتياط واجب لازم است كه از راه قُبُل باشد، ولى خروج منى شرط نيست.

(مسأله 3265) زن سه طلاقه يا كنيز دو طلاقه با شرايط ياد شده با مرد ديگرى ازدواج كند، اگر شوهر دوّم او را طلاق بدهد و يا بميرد و يا به هر وسيله ديگر از او جدا گردد، پس از سپرى شدن ايّام عدّه ميتواند با شوهر قبلى ازدواج كند.

(مسأله 3266) به طورى كه مُحَلّل اثر سه طلاق را از بين ميبرد و زن سه طلاقه را بر شوهرش حلال ميكند، اثر يك طلاق و دو طلاق را نيز از بين ميبرد، پس اگر مردى زنش را يك بار يا دو بار طلاق داده باشد و او با مرد ديگرى ازدواج كند و از او جدا شود، بر شوهر نخستين حلال ميشود و تا هنگامى كه پس از محلّل، سه بار طلاقش ندهد، بر او حرام نمى شود.

(مسأله 3267) اگر كسى زنش را سه بار طلاق رجعى داد، و او با مرد ديگرى ازدواج كرد و از او جدا شد، اگر شوهر قبلى بار ديگر او را بگيرد و سه بار طلاق رجعى بدهد، باز هم احتياج به محلّل پيدا ميكند.

(مسأله 3268) پس از طلاق ششم، اگر با مرد ديگرى ازدواج كند و از او جدا شود و با شوهر قبلى ازدواج كند، اگر سه بار ديگر او را طلاق رجعى دهد، پس از طلاق نهم بر او حرام ابدى ميشود، و با هيچ راه ديگرى بر او حلال نمى شود.