(مسأله 377) در تمام موارد ياد شده، غسل دهنده نمى تواند به عورت ميّت نگاه كند، اگر چه همسر خودش باشد.

(مسأله 378) اگر هم جنس براى ميّت پيدا نشود و ميّت همسر نداشته باشد، بايد محارم ديگرى چون برادر و خواهر، كه به وسيله نسبى يا سببى و يا رضاعى (شير خوردن) با ميّت محرم هستند او را غسل دهند و احتياط مستحب آن است كه از روى لباس باشد و در هر حال نگاه كردن به عورت ميّت حرام ميباشد.

(مسأله 379) اگر ميّتى را از روى عمد يا اشتباه بدون غسل دفن كنند، واجب است قبر را نبش كرده او را بيرون آورده غسل دهند. و اگر غسل او در اثر تغيير در بدن ممكن نباشد بايد او را تيمّم دهند. ولى اگر نبش كردن موجب هتك حرمت و يا صدمه زدن به ميّت باشد نبش قبر حرام ميشود.

(مسأله 380) جدا كردن چيزى از بدن ميّت، چون گرفتن ناخن، كوتاه كردن مو، تراشيدن مو، ختنه كردن و امثال آن حرام است.

(مسأله 381) بنابر احتياط واجب نبايد زير ناخنهاى ميّت را پاك كنند، مگر اين كه چركهاى زير ناخن مانع رسيدن آب به آن قسمت از پوست باشد، كه در مورد زنده ها، رسيدن آب به آن قسمت شرط است.

(مسأله 382) باز كردن و شانه زدن موهاى ميّت در صورتى كه احتمال بدهد چيزى از آن خواهد ريخت، بنابر احتياط واجب حرام است.

(مسأله 383) اگر چيزى از بدن ميّت جدا شود، بايد همراه او دفن شود.

(مسأله 384) مستحب است ميّت را بعد از غسل، به صورتى كه موقع نماز خواندن بر او (سر به طرف مغرب و پاها به طرف مشرق) قرار ميدهند، رو به قبله نمايند.