در اين فرض يك تيمّم كافى است، اگر چه سه تيمّم احتياط استحبابى است.

(مسأله 369) در مورد سوختگى و امثال آن، اگر بتواند با ريختن آب- بدون دست زدن- ميّت را غسل بدهد و ترس از متلاشى شدن نباشد، بايد غسل بدهد و تيمّم مشروع نمى باشد.

(مسأله 370) در تيمّم دادن بر ميّت، در صورت امكان بايد دستهاى ميّت را بر زمين بزند، سپس آنها را بر پيشانى و پشت دستها بكشد، اگر ممكن نباشد تيمّم دهنده دستهاى خودش را بر زمين ميزند و آنها را بر پيشانى و پشت دستهاى ميّت ميكشد.

(مسأله 371) اگر پس از غسل دادن قسمتى از بدن ميّت نجس شود، غسلش باطل نمى شود، چه نجاست از خودش باشد يا از بيرون به آن برسد. فقط لازم است محلّ نجس را آب بكشند.

(مسأله 372) بايد غسل دهنده با ميّت هم جنس باشند، يعنى مرد را مرد، و زن را زن غسل دهد. به جز در مواردى كه در ضمن مسائل بعدى بيان ميشود.

(مسأله 373) دختر بچه زير سه سال را مرد، و پسر بچه زير سه سال را زن ميتواند غسل دهد.

(مسأله 374) در مقام ضرورت و پيدا نشدن هم جنس، زن و مرد ميتوانند همديگر را غسل دهند.

(مسأله 375) مرد مطلقاً ميتواند همسرش را غسل دهد، اگر چه هم جنس موجود باشد و ضرورتى در بين نباشد، ولى نبايد به عورت او نگاه كند، امّا زن بنابر احتياط واجب نمى تواند شوهرش را غسل دهد، مگر هنگامى كه هم جنس پيدا نشود.