2) اگر پس از آنكه روح در كالبد آن دميده شده، زنده سقط شود، گريه كند و صداى گريهاش آشكار شود، سپس بميرد، در اين صورت وصيّت نافذ است.

3) اگر روح در آن دميده شود ولى پيش از آنكه گريه كند و صدايش شنيده شود بميرد، در صحّت وصيّت اشكال هست،، بنابر احتياط واجب رعايت احتياط لازم است.

(مسأله 2768) وصيّت كردن به وارث، اهل خلاف، كافر حربى و كافر ذمّى مانعى ندارد، مگر اينكه موجب ترويج باطل يا تشويق به آن گردد، در اين صورت باطل ميشود.

(مسأله 2769) در وصيّت تمليكى و عهدى، اگر شخص وصيّت شده پيش از وصيّت كننده بميرد، اگر وصيّت كننده از وصيّتش برگردد، وصيّت ساقط ميشود، ولى اگر از وصيّتش برنگردد، اگر چه به جهت بى اطّلاعى از مرگ او باشد، وصيّت نافذ است و مال به ورثه آن شخص منتقل ميشود.

(مسأله 2770) در فرض ياد شده ورثه حقّ رد كردن ندارند، بلكه به صورت قهرى مالك ميشوند و در ميان ورثه همانند ديگر تركهاش تقسيم ميشود. و اگر مال وصيّت شده زمين باشد، به همسرش سهم نميرسد. ولى قرضهاى آن ميّت از آن مال پرداخت ميشود و وصايايش با آن تنفيذ ميشود.