(مسأله 2711) اگر شخصى مالى را به عنوان صدقه جدا كرده و مورد خاصى را تعيين نكرده، بلكه گفته كه در راه خدا باشد، احتياط واجب آن است كه براى فقرا، مساكين و افراد ابن سبيل مصرف شود.

قسم دوّم: صدقاتى كه با اراده و انشاء مالك به صورت صدقه در ميآيد.

(مسأله 2712) برخى از اين نوع صدقات نيز واجب ميباشند، مانند: كفّارات، فديه روزه و امثال آنها، كه در ابواب مختلف فقه بيان گرديده است و غير آنها مستحب است.

(مسأله 2713) صدقه دادن مستحب مؤكّد است و تشويق و ترغيب فراوانى براى آن در قرآن كريم، سنت نبوى و احاديث ائمّه هُدى (عليهم السلام) آمده است. و اينك تعدادى از آثار آن كه در احاديث آمده: