عليهم را در اعصار مختلف در نظر بگيرد، نه فقط مصلحت معاصران خود را.

(مسأله 2661) هنگامى كه وقف تحقّق پيدا كرد (با ضوابطى كه در مسائل 2606 تا 2620 بيان گرديد) لزوم پيدا ميكند، نه واقف و نه ورثه او حق رجوع به آن را ندارد، اگرچه اين وقف در مرض موت واقف انجام پذيرد و بيش از ثلث تركهاش باشد.

(مسأله 2662) پس از تحقّق يافتن وقف، نه واقف و نه ديگرى حق تغيير دادن كيفيّت وقف، طبقه موقوفٌ عليهم يا كيفيّت استفاده از وقف را ندارد. مگر اينكه در وقفنامه چنين چيزى پيش بينى شده باشد، زيرا واقف به هنگام انشاء وقف، حق دارد كه اختيار چنين تغييراتى را براى خود يا ديگرى شرط كرده باشد.

(مسأله 2663) وقف بر دو قسم است: شراكتى و ترتيبى. در وقف شراكتى همه افراد يك عنوان با اختلاف مراتبى كه دارند، در آن شريك و سهيم ميباشند، مثل وقفى كه بر علما يا سادات باشد. در وقف ترتيبى تا افراد طبقه اول هستند به طبقه دوّم نوبت نميرسد.

(مسأله 2664) در هر يك از اين وقفها، اگر متولّى عين موقوفه را مثلًا براى مدّت يكسال اجاره داده باشد، اگر در وسط سال برخى از افراد موقوفٌ عليهم بميرند، يا همه طبقه قبلى منقضى شوند، يا افراد جديدى متولّد شوند، اجاره عين موقوفه، به مقدار سهم آنها باطل نمى شود، بلكه توزيع اجاره بها دگرگون ميشود، به اين معنى كه بقيه سال را بايد با توجّه به افراد در گذشته و افراد به دنيا آمده محاسبه نمايد.