احكام مزارعه و مساقات‌

در اينجا سه مبحث است:

مبحث اوّل: احكام مزارعه‌

مزارعه قراردادى است كه بين مالك زمين و شخص ديگرى منعقد ميشود، تا وى زمين را كشت نمايد و قسمتى از محصول آن زمين، از آنِ او باشد.

(مسأله 2193) در مزارعه پنج شرط لازم است:

1) محصول بين زارع و مالك مشاع باشد، يعنى سهم زارع نصف، يك سوّم، يك چهارم و امثال آن باشد.

(مسأله 2194) اگر براى يكى از آنها مقدار مشخّصى تعيين شود، مثلًا گفته شود كه يك خروار از محصول، از آنِ يكى و بقيّه از آنِ ديگرى باشد، چنين قراردادى باطل است.

(مسأله 2195) اگر مالك زمين را به زارع اجاره بدهد و در مقابل پول و يا جنس مشخصى به عنوان اجرت تعيين شود، مانعى ندارد، به شرط اينكه از حاصل آن زمين نباشد، به تفصيلى كه در مسأله 2064 تا 2068 بيان گرديد.