3) از فروشنده بخواهد آن را توسط فرد معيّن و يا غير معيّن براى او بفرستد.

در همه موارد فوق، اگر كالا پس از بيرون رفتن از حوزه تصرّف فروشنده تلف شود، فروشنده ضامن نيست و مسئوليّتى ندارد.

(مسأله 1869) اگر كالا پيش از آنكه از ملك فروشنده خارج شود عيب پيدا كند، مشترى ميتواند معامله را فسخ كند، پس اگر مشترى بر حدوث عيب آگاه نشود، و آن را تحويل بگيرد و در آن تصرّفى انجام دهد كه ديگر نتواند آن را فسخ كند، ميتواند تفاوت قيمت سالم و معيوب آن را از فروشنده مطالبه نمايد.

(مسأله 1870) آنچه در مسأله بالا گفتيم در موردى است كه كالا مشخص باشد، مانند لباس معيّن و يا پول معيّن، ولى اگر كلى باشد، مثل اينكه 100 كيلو گندم در ذمّه را به 1000 دينار فروخته باشد، در اينجا حق هيچيك از طرفين معامله جز با توافق يكديگر مشخّص نمى شود.

(مسأله 1871) اگر طرفين معامله جنس يا پول را مشخّص كردند و بر جنس يا پول مشخّص معيّنى توافق نمودند و طرف مقابل آن را دريافت نكرد، در دست او امانت ميماند، پس اگر تلف شود و يا عيبى‌

در آن حادث شود، او ضامن نيست، مگر اينكه در نگهدارى آن كوتاهى كرده باشد.

(مسأله 1872) پس از مشخص شدن كالا و بها، اگر طرف مقابل از دريافت آن خوددارى كند، در حالى كه قدرت دريافت را دارد، او ميتواند طرف را به دريافت كردن وادار نمايد، اگر خوددارى كند، ميتواند آن كالا و يا بها را در دسترس او قرار دهد، در اين صورت از عهده آن بيرون آمده، ديگر مسئوليّتى در برابر آن ندارد.