فصل دوّم: شرايط صحّت روزه‌

(مسأله 1315) براى صحّت روزه شرايطى هست كه از آن جمله است:

1- اسلام، بلكه ايمان‌

(مسأله 1316) روزه از كافر و منكر ولايت اهل بيت (عليهم السلام) صحيح نيست.

(مسأله 1317) اگر كافر در وسط روز مسلمان شود، و يا منكر ولايت در وسط روز مستبصر شود، روزه آن روز از آنها پذيرفته نمى شود، اگر چه ماه رمضان نباشد.

2- نيّت‌

(مسأله 1318) نيّت در روزه عبارت است از ترك چيزهايى كه روزه را باطل ميكنند، به عنوان روزه، به قصد تقرّب به خداوند متعال.

(مسأله 1319) كسى كه از شب تصميم دارد روز بعد را روزه بگيرد، اگر خواب بماند تا صبح طلوع كند، روزهاش صحيح است، حتّى اگر همه روز را در خواب باشد مانعى ندارد، به شرط اين كه از قبل تصميم بر روزه داشته باشد.

(مسأله 1320) اگر در اثناى روز جنون، بيهوشى يا مستى عارض شود، بنابر احتياط واجب روزهاش باطل ميشود، اگر چه در غير ماه رمضان باشد.

(مسأله 1321) در ماه رمضان، روزه ديگرى واقع نمى شود، اگر چه روزهدار به روزه ماه رمضان مكلّف نباشد، مانند كودك، مسافر، و اگر روزه ديگرى را عمداً نيّت كند، باطل ميشود.

(مسأله 1322) كسى كه نميداند ماه رمضان وارد شده، يا فراموش‌