(مسأله 707) چهار مورد پوشش اضطرارى كه در مسأله 705 گفته شد، ترتيبى هستند، يعنى هنگامى كه يكى از آنها ميسّر باشد به بعدى نوبت نميرسد، حتّى در دو مورد اخير بنابر احتياط واجب.

(مسأله 708) كسى كه هيچگونه پوششى ندارد، حتّى به چهار پوشش اضطرارى هم دسترسى ندارد، اگر كسى او را ميبيند بايد نشسته نماز بخواند و به ركوع و سجده اشاره كند وگرنه ايستاده نماز ميخواند و عورتين خود را با دستهايش ميپوشاند، براى تشهد و سلام مينشيند ولى براى ركوع و سجده اشاره ميكند.

(مسأله 709) اگر ناگزير شود لباسى را كه شرايط لباس نمازگزار را دارا نيست، به جهت سرما يا ضرورت ديگرى بپوشد، نمازش صحيح است.

(مسأله 710) اگر نمازگزار پوششى جز لباس غصبى، طلا باف يا ابريشم خالص نداشته باشد، و به جهت سرما يا ضرورت ديگرى ناگزير از پوشيدن آنها نباشد، بايد به وظيفه برهنگان- كه در مسأله 708 بيان گرديد- عمل نمايد.

(مسأله 711) اگر نمازگزار جز لباس نجس و يا از اجزاى حيوان حرام گوشت در اختيار ندارد، بنابر احتياط واجب بايد دوبار نماز بخواند، يكبار برهنه و يكبار با همان لباس فاقد شرايط.

(مسأله 712) مستحب است لباس نمازگزار سفيد باشد، پاكيزه ترين لباس هايش باشد، بوى خوش استعمال كند و انگشترى عقيق در دست كند.

(مسأله 713) نماز خواندن در لباس مشكى، چرك، تنگ و لباس يا انگشترى كه صورت جاندار بر آن نقش شده مكروه است.

(مسأله 714) اگر پاپوش، تن پوش، عمامه و عباى نمازگزار مشكى باشد، مانعى ندارد.