مسأله 7 مستحب است خويشاوندان را بر غير خويشاوندان، و اهل علم و تقوى را بر غير اهل علم و تقوى، و فقراء عفيف را كه اهل سؤال نيستند بر آنهايى كه اهل سؤالند مقدم بدارد.

مسأله 8 احتياط واجب آن است كه در صورت امكان، اخراج زكات را اگر چه به جدا كردن باشد تأخير نياندازد.

مسأله 9 اگر كسى كه مى‌خواهد زكات بدهد در شهر مستحق نيابد و نتواند زكات را به مصرف ديگرى هم كه براى آن معين شده برساند، چنانچه اميد نداشته باشد كه بعداً مستحق پيدا كند، بايد زكات را به شهر ديگر ببرد و به مصرف زكات برساند و اگر زكات تلف شود ضامن نيست.

مسأله 10 اگر در شهر خودش مستحق پيدا شود، مى‌تواند زكات را به شهر ديگر ببرد، ولى مخارج بردن به آن شهر را بايد از خودش بدهد، و اگر زكات تلف شود ضامن است.

مسأله 11 اگر كسى بر او زكات يا حقوق ديگرى واجب گرديده و هنگام مرگ او رسيده باشد، بايد وصيت نمايد كه آنها را از تركه او اخراج نمايند.

مسأله 12 اجرت وزن كردن و پيمانه نمودن گندم و جو و كشمش و خرمايى را كه براى زكات مى‌دهد با خود او است.

زكات فطره‌

مسأله 1 كسى كه موقع غروب شب عيد فطر بالغ و عاقل و هشيار است و فقير و بنده كس ديگر نيست، بايد براى خودش و كسانى كه نان‌خور او هستند هر نفرى يك صاع كه تقريباً سه كيلو است، گندم يا جو يا خرما يا كشمش يا برنج يا ذرت و مانند اينها، به مستحق بدهد و اگر قيمت يكى از اينها را هم بدهد كفايت مى‌كند.

مسأله 2 كسى كه مخارج سال خود و عيالاتش را ندارد و كسبى هم ندارد