مسأله 1465- اگر شك كند كه صداى امام را مى‌شنود يا نه، يا صدايى بشنود و نداند صداى امام است يا صداى كس ديگر، مى‌تواند حمد و سوره بخواند.

مسأله 1466- مأموم بايد در ركعت اول و دوم نمازظهر و عصر حمد و سوره نخواند و مستحب است به جاى آن ذكر بگويد.

مسأله 1467- مأموم نبايد تكبيرةالاحرام را پيش از امام بگويد بلكه احتياط واجب آن است كه تا تكبير امام تمام نشده تكبير نگويد.

مسأله 1468- اگر مأموم پيش از امام عمداً هم سلام دهد نمازش صحيح است.

مسأله 1469- اگر مأموم غير از تكبيرةالاحرام و سلام چيزهاى ديگر نماز را پيش از امام بگويد اشكال ندارد. ولى اگر آنها را بشنود، يا بداند امام چه وقت مى‌گويد، احتياط مستحب آن است كه پيش از امام نگويد.

مسأله 1470- مأموم بايد غير از آنچه در نماز خوانده مى‌شود، كارهاى ديگر آن، مانند ركوع و سجود را با امام يا كمى بعد از امام به جا آورد. و اگر عمداً پيش از امام يا مدتى بعد از امام انجام دهد، معصيت كرده ولى نمازش صحيح است امّا اگر در دو ركن پشت سرهم از امام جلو يا عقب بيفتد بنابر احتياط واجب بايد نماز را تمام كند و دوباره بخواند اگرچه بعيد نيست نمازش صحيح باشد و فرادى شود.

مسأله 1471- اگر سهواً پيش از امام سر از ركوع بردارد، چنانچه امام در ركوع باشد، بايد به ركوع برگردد و با امام سر بردارد و در اين صورت زياد شدن ركوع كه ركن است نماز را باطل نمى‌كند ولى اگر به ركوع برگردد و پيش از آنكه به ركوع برسد، امام سر بردارد نمازش باطل است.

مسأله 1472- اگر اشتباهاً سر بردارد و ببيند امام در سجده است بايد به سجده برگردد و چنانچه در هر دو سجده اين اتفاق بيفتد براى زياد شدن دو سجده كه ركن است نماز باطل نمى‌شود.

مسأله 1473- كسى كه اشتباهاً پيش از امام سر از سجده برداشته هرگاه به سجده برگردد، و هنوز به سجده نرسيده امام سر بردارد، نمازش صحيح است ولى اگر در هر دو سجده اين اتفاق بيفتد، نماز باطل است.

مسأله 1474- اگر اشتباهاً سر از ركوع يا سجده بردارد و سهواً يا به خيال اين كه به امام نمى‌رسد، به ركوع يا سجده نرود، نمازش صحيح است.