مسأله 1457- اگر امام جماعت بواسطه عذرى با تيمم يا با وضوى جبيرهاى نماز بخواند، مىشود به او اقتدا كرد ولى اگر بواسطه عذرى با لباس نجس نماز مىخواند بنابر احتياط واجب نبايد به او اقتدا كرد.
مسأله 1458- اگر امام مرضى دارد كه نمىتواند از بيرون آمدن بول و غائط خوددارى كند بنابر احتياط واجب، نمىشود به او اقتدا كرد.
مسأله 1459- بنابر احتياط واجب كسى كه مرض خوره يا پيسى دارد، نبايد امام جماعت شود.
احكام جماعت
مسأله 1460- موقعى كه مأموم نيت مىكند، بايد امام را معين نمايد. ولى دانستن اسم او لازم نيست، مثلًا اگر نيت كند اقتدا مىكنم به امام حاضر، نمازش صحيح است.
مسأله 1461- مأموم بايد غير از حمد و سوره همه چيز نماز را خودش بخواند، ولى اگر ركعت اول يا دوم او و ركعت سوم يا چهارم امام باشد، بايد حمد و سوره را بخواند.
مسأله 1462- اگر مأموم در ركعت اول و دوم نماز صبح و مغرب و عشا صداى حمد و سوره امام را بشنود، اگر چه كلمات را تشخيص ندهد، بايد حمد و سوره را نخواند و اگر صداى امام را نشنود، مستحب است حمد و سوره بخواند ولى بايد آهسته بخواند و چنانچه سهواً بلند بخواند اشكال ندارد.
مسأله 1463- اگر مأموم بعضى از كلمات حمد و سوره امام را بشنود، احتياط واجب آن است كه حمد و سوره را نخواند.
مسأله 1464- اگر مأموم سهواً حمد و سوره بخواند، يا خيال كند صدايى را كه مىشنود صداى امام نيست و حمد و سوره بخواند و بعد بفهمد صداى امام بوده، نمازش صحيح است.