مسأله 18- روزه سه روز جايز نيست كه در ايام تشريق در منى باشد، بلكه روزه گرفتن در ايام تشريق در منى‌ براى همه كس- چه حج بياورد يا نه- جايز نيست.

مسأله 19- احتياط بهتر براى كسى كه روز هشتم و نهم را روزه گرفته، آن است كه بعد از برگشتن از منى‌ سه روز پى‌درپى روزه بگيرد كه اول آن‌ها روز كوچ يعنى روز سيزدهم باشد، و نيّت مى‌كند كه سه روز از پنج روز براى روزه واجب باشد.

مسأله 20- اگر روز هشتم را هم روزه نگيرد، بايد روزه را تا مراجعت از منى‌ تأخير بيندازد و پس از آن سه روز پى‌درپى روزه بگيرد؛ و براى كسى كه روز هشتم را روزه نگرفته جايز است كه در ذيحجه روزه بگيرد، و تا آخر ماه (وقت) براى او توسعه دارد، اگر چه احتياط (مستحب) اين است كه بعد از ايام تشريق به گرفتن روزه مبادرت كند.

مسأله 21- روزه اين سه روز در مسافرت جايز است. و براى روزه گرفتن، واجب نيست كه در مكه قصد اقامت نمايد، بلكه در صورتى كه براى ماندن در مكه مهلت نباشد، جايز است در راه روزه بگيرد. و اگر سه روز را تا آخر ذيحجه روزه نگرفت، قربانى واجب است كه خودش يا نايبش در منى‌ ذبح نمايد و روزه برايش فايده‌اى ندارد.

مسأله 22- اگر سه روز روزه را بگيرد سپس بر قربانى توانايى پيدا كند قربانى بر او واجب نيست و اگر در اثناى سه روز متمكن شود قربانى واجب است.

مسأله 23- واجب است بعد از مراجعت از سفر حج، هفت روز روزه بگيرد و احتياط (واجب) آن است كه پى‌درپى باشند، و جايز نيست كه اين هفت روز در مكه و در راه باشد. البته اگر بنايش اين بوده كه در مكه اقامت كند، جايز است كه بعد از گذشت يك ماه از روزى كه قصد اقامت نموده روزه‌ها را در مكه بگيرد، بلكه اگر از روزى كه قصد اقامت كرده مدتى بگذرد كه اگر در اين مدت بازمى‌گشت به وطنش مى‌رسيد، جايز است (بعد از اين مدت) روزه‌ها را (در مكه) بگيرد. و اگر در غير مكه در ساير شهرها قصد اقامت كند يا در راه باشد و لو اينكه مدتى كه ذكر شد بگذرد، روزه گرفتن آن هفت روز جايز نيست.

البته واجب نيست كه روزه‌ها را در شهر خودش بگيرد، پس اگر به وطنش برگردد برايش جايز است براى گرفتن روزه‌ها در جاى ديگر قصد اقامت نمايد.