فراموشى و بدون عمد چنين كرده، چنانچه براى كارش مزدى دريافت نموده بازهم ضامن است و اگر تبرّعاً اقدام كرده معلوم نيست كه ضامن باشد، و در هر دو فرض مسأله واجب است اعاده شود.

مسأله 13- مستحب است كه قربانى سه قسمت شود: يك سوم آن را خودش بخورد، و يك سومش را صدقه بدهد، و يك سومش را هديه نمايد؛ و احتياط (مستحب) آن است كه چيزى از آن بخورد اگر چه واجب نيست.

مسأله 14- اگر توانايى بر قربانى نداشته باشد؛ به اينكه نه خود قربانى را داشته باشد و نه قيمت آن را، واجب است به جاى آن، سه روز روزه در حج و هفت روز روزه بعد از مراجعت از حج بگيرد.

مسأله 15- اگر بدون مشقّت و سختى بتواند قرض بگيرد و در ازاى قرض چيزى داشته باشد، يعنى چيزى داشته باشد كه در سررسيد اداى دين، آن را بپردازد، واجب است قرض كند و قربانى نمايد. و اگر بيش از نيازش از توشه‌هاى مسافرت نزدش باشد و بدون مشقّت بتواند آن را بفروشد واجب است كه براى تهيه قربانى آن را بفروشد، ولى واجب نيست لباس‌هايش را بفروشد هر لباسى كه باشد و اگر لباس اضافه‌اش را بفروشد واجب است كه قربانى بخرد، و احتياط (مستحب) آن است كه روزه هم بگيرد.

مسأله 16- واجب نيست كه براى تهيّه قربانى، كاسبى كند و اگر كسب كرد و قيمت قربانى را تهيّه كرد واجب است كه قربانى بخرد.

مسأله 17- واجب است كه سه روز روزه را در ماه ذيحجه قرار دهد و احتياط واجب آن است كه از روز هفتم تا نهم را روزه بگيرد و جلوتر نيندازد. و واجب است اين روزه‌ها پى‌درپى باشد و شرط است كه اين روزه بعد از احرام براى عمره باشد و قبل از آن جايز نيست. و اگر نتواند كه روز هفتم را روزه بگيرد روز هشتم و نهم را روزه مى‌گيرد و روز سوم را تأخير مى‌اندازد تا پس از آن‌كه از منى‌ برگردد و احتياط (واجب) آن است كه (اين روز سوم) بعد از ايّام تشريق- يعنى يازدهم و دوازدهم و سيزدهم- باشد.