دوم آن‌ها: اين است كه مجموع عمره و حجش در ماه‌هاى حج باشد، بنا بر اين اگر تمام عمره‌اش را يا قسمتى از آن را در غير ماه‌هاى حج به جا آورد جايز نيست كه به آن تمتع نمايد (نمى‌تواند آن را عمره تمتع حساب كند). و ماه‌هاى حج، شوال و ذى القعده و تمام ذى الحجّه بنابر قول اصح مى‌باشد.

سوم آن‌ها: اين است كه حج و عمره در يك سال باشند؛ بنا بر اين اگر عمره را در يك سال بياورد و حج را در سال ديگر صحيح نيست و كفايت از حج تمتع نمى‌كند؛ چه در مكه تا سال آينده اقامت نمايد يا نه و چه از احرام عمره‌اش بيرون آيد يا با آن احرام تا سال آينده باقى بماند.

چهارم آن‌ها: اين است كه احرام حجش در صورت اختيار از داخل مكه باشد و اما محل احرام عمره حج تمتع ميقات‌هايى است كه (توضيح آن) مى‌آيد. و بافضيلت‌ترين جاهاى مكه، مسجد الحرام است و بافضيلت‌ترين جاهاى مسجد الحرام مقام ابراهيم يا حجر اسماعيل است. و اگر احرام از مكه ممكن نباشد از هر جايى كه ممكن است احرام ببندد و اگر اختياراً و عمداً از غير مكه احرام ببندد احرامش باطل است و اگر آن را جبران ننمايد حجش باطل است. و صرف برگشتن به مكه بدون آن‌كه احرام را از نو ببندد كافى نيست، بلكه واجب است كه آن را در مكه تجديد نمايد، زيرا احرامى را كه در غير مكه بسته مثل نبستن است. و اگر از غير مكه از روى نادانى يا فراموشى احرام ببندد واجب است در صورت امكان به مكه برگردد و احرام را تجديد نمايد و اگر ممكن نباشد از همان جا كه هست، تجديد مى‌نمايد.

پنجم آن‌ها: اين است كه مجموع عمره و حج توسط يك نفر و براى يك نفر باشد، بنا بر اين اگر دو نفر براى انجام حج تمتع به نيابت از ميّتى اجير شوند؛ يكى از آن‌ها براى عمره‌اش و ديگرى براى حجش، كفايت از حج تمتع نمى‌كند. و همچنين اگر كسى حج (تمتع) انجام دهد و عمره‌اش را به نيابت از شخصى و حجش را به نيابت شخص ديگرى قرار دهد صحيح نيست.

مسأله 2- احتياط (واجب) اين است كه بعد از محل شدن و بيرون آمدن از عمره تمتع بدون آن‌كه نيازى باشد، از مكه بيرون نرود و اگر نيازى برايش پيش بيايد (كه از مكه خارج‌