افراد عادى و معمولى را مراعات كند. و شستن آنچه خارج از اين مقدار است واجب نيست، ولى براى آن‌كه يقين كند تمام حد را شسته بايد مقدارى بيشتر از حد مذكور را به عنوان مقدمه بشويد.

مسأله 2- بنابر احتياط (واجب) بايد صورت از بالا به پايين شسته شود و شستن از پايين به بالا، بنابر احتياط (واجب) جايز نيست. البته اگر آب را از پايين صورت به بالا برگرداند ليكن وقتى كه آب به پايين بر مى‌گردد نيّت شستن نمايد، جايز است.

مسأله 3- شستن آن مقدار از ريش كه از حد صورت بيشتر است واجب نيست. اما شستن آن قسمت از ريش كه داخل در حد صورت است واجب مى‌باشد. و در شستن ريش واجب است ظاهر آن شسته شود چه پرپشت باشد چه كم‌پشت البته در صورتى كه بگويند صورت را پوشانده، اگر چه بنابر احتياط (مستحب) در صورتى كه موى صورت كم‌پشت باشد بايد آب را به زير مو برساند. و در شستن دست‌ها واجب است كه از مرفق تا سر انگشت‌ها شسته شود. و در شستن دست‌ها مانند صورت بايد به عنوان مقدمه مقدارى از بالاى مرفق شسته شود و نشسته گذاشتن مقدارى از صورت يا دست‌ها، حتى به اندازه جاى يك مو جايز نيست.

مسأله 4- شستن قسمت‌هاى داخلى، (كه از ظاهر محسوب نمى‌شود) مانند (داخل) چشم و بينى و آن مقدار از لب‌ها كه پس از برهم نهادن پيدا نمى‌باشد، واجب نيست.

چنان كه شستن داخل سوراخى كه در بينى جاى حلقه است واجب نيست؛ چه حلقه در آن باشد چه نباشد.

مسأله 5- برطرف كردن چرك زير ناخن‌ها واجب نيست، مگر قسمتى كه جزء ظاهر حساب مى‌شود، چنان كه اگر ناخن‌هاى خود را بچيند و آنچه زير ناخن‌ها است ظاهر شود شستن آن واجب است و بايد قبل از شستن، چرك آن را برطرف نمايد.

مسأله 6- اگر از دست‌ها يا صورت گوشتى كنده شد، شستن جاى آن، كه ظاهر شده واجب است و نيز شستن گوشت قطع شده اگر چه به پوست نازكى متصل باشد واجب است.