[اهداى كتاب به حجت الاسلام و المسلمين حاج سيد احمد خمينى‌]

بسم اللَّه الرحمن الرحيم‌

الحمد للَّه و الصّلاة و السّلام على رسول اللَّه صلى اللَّه عليه وآله‌

وصيتى است از پدرى پير كه عمرى را با بطالت و جهالت گذرانده، و اكنون به سوى سراى جاويد مى‌رود با دست خالى از حسنات و نامه‌اى سياه از سيّئات، با اميد به مغفرت اللَّه- و رجاء به عفو اللَّه است- به فرزندى جوان كه در كشاكش با مشكلات دهر، و مختار در انتخاب صراط مستقيم الهى كه خداوند به لطف بيكران خود هدايتش فرمايد، يا خداى ناخواسته انتخاب راه ديگر كه خداوند به رحمت خود از لغزش‌ها محفوظش فرمايد.

فرزندم! كتابى را كه به تو هديه مى‌كنم شمّه‌ايست از صلات عارفين و سلوك معنوى اهل سلوك؛ هر چند قلم مثل منى عاجز است از بيان اين سفرنامه، و اعتراف مى‌كنم كه آنچه نوشته‌ام از حدّ الفاظ و عباراتى چند بيرون نيست، و خود تا كنون به بارقه‌اى از اين شمّه دست نيافتم.

پسرم! آنچه در اين معراج است غاية القصواى آمال اهل معرفت است كه دست ما از آن كوتاه است؛ عنقا شكار كس نشود دام بازگير [1]؛ لكن از عنايات‌

[1] «عنقا شكار كس نشود دام بازگير كانجا هميشه باد به دست است دام را»

(ديوان حافظ، ص 76، غزل 9)