مائيم و يكى خرقه تزوير و دگر هيچ‌

در دام ريا بسته به زنجير و دگر هيچ‌

خودبينى و خودخواهى و خودكامگى نفس‌

جان را چو «روان» كرده زمينگير و دگر هيچ‌

در بارگه دوست نبُرديم و نديديم‌

جز نامه سربسته به تقصير و دگر هيچ‌

بگزيده خرابات و گُسسته ز همه خلق‌

دل بسته به پيش‌آمدِ تقدير و دگر هيچ‌

درويش كه درويش‌صفت نيست، گشايد

بر خلقِ خُدا ديده تحقير و دگر هيچ‌

صوفى كه صفائيش نباشد، ننهد سر

جُز بر در مردِ زر و شمشير و دگر هيچ‌

عالِم كه به اخلاص نياراسته خود را

عِلمش به حجابى شده تفسير و دگر هيچ‌

عارف كه ز عرفان كتبى چند فراخواند

بسته است به الفاظ و تعابير و دگر هيچ‌