عالم اندر ذكر تو در شور و غوغا هست و نيست‌

باده از دست تو اندر جام صهبا هست و نيست‌

نور رُخسار تو در دلها فروزان شد، نشد

عشق رويت در دل هر پير و بُرنا هست و نيست‌

بلبل اندر شاخ گل مدح تو را خواند و نخواند

بوى عطر موى تو در دشت و صحرا هست و نيست‌

درد دل از روى زردم، پيش او گفت و نگفت‌

پاره‌پاره جامه صبر و شكيبا هست و نيست‌

جان من در راه آن دلبر، فدا گشت و نگشت‌

جان خوبانْ برخىِ خاك دلارا هست و نيست‌

كاروان عشق در رؤياى او رفت و نرفت‌

جان صدها كاروان در اين تمنّا هست و نيست‌