باده
ماه رمضان شد مى و ميخانه بر افتاد
عشق و طرب و باده بوقت سحر افتاد
افطار به مى كرد برم پير خرابات
گفتم كه تو را روزه به برگ و ثمر افتاد
با باده وضو گير كه در مذهب رندان
در حضرت حق اين عملت بارور افتاد