غرق كمال
آن روز كه عاشق جمالت گشتم
ديوانه روى بىمثالت گشتم
ديدم نبود در دو جهان جُز تو كسى
بيخود شدم و غرق كمالت گشتم
بيگانه خويش
تا روى تو را ديدم و ديوانه شُدم
از هستى و هرچه هست بيگانه شُدم
بيخود شُدم از خويشتن و خويشيها
تا مست ز يك جُرعه پيمانه شُدم