اعتبار دينى عقل موجب شده است تا عقل به عنوان حجتى الهى در دامنه ادراك و معرفت دينى از جايگاه معتبر و محترمى برخوردار باشد همانگونه كه در بخش اول كتاب گذشت , در برخى از آيات محاجه عقلى آدميان با خداوند مورد توجه قرار گرفته , و ارسال رسل و انزال كتب الهى نيز به عنوان حقيقتى كه عقل ضرورت و نياز به وجود آن را براى وصول به سعادت الهى ادراك مى نمايد , معرفى شده است

در برخى از روايات نيز عقل با نام حجت درونى و وحى با نام حجت برونى معرفى شده اند

حاصل اين كه گزاره ها و قضاياى عقلى نيز به عنوان بخشى از گزاره هاى دينى مورد اعتبار بوده و از اينرو اظهارات دينى حتى آن گاه كه از حقايق غيبى خبر مى دهند گرچه مشتمل بر حقايقى فوق عقلانى باشند , هرگز مخالف و روياروى با دريافتهاى عقلى نمى باشند , و به همين لحاظ نيز احكام و ضوابط بين و مبين عقلى كه با شيوه اى برهانى و به صورتى يقينى و ضرورى حاصل شده اند , به عنوان قراين لبى متصل يا منفصل در ظهورات شرعى و كشف معانى دينى دخيل هستند

همانگونه كه اعتبار دينى عقل استفاده از آن را در فهم وحى