و راز دگرگونى اينگونه از انديشه ها و بينشها همانست كه فقط از نشاه كثرت روئيده و در همين محور نيز مى گردند و اگر از نشاه وحدت سهمى داشتند از تحير و تبدل رها شده به آرامش و ثبات بار مى يافتند

همانگونه كه در آغاز اين فصل اشارت رفت گروه دومى از انسانهاى دور مانده از فطرت هستند كه مى دانند غير از بدن و طبيعت روح مجرد و غير مادى وجود دارد , و مى دانند كه رابطه روح با بدن رابطه حلول و اتحاد نبوده بلكه رابطه تدبيرى است و حتى از شهود و حضور نيز مستظهرند , ليكن بعد غير مادى وجود خود را امر مجردى مى دانند كه جداى از ديگر معقولات است و اين بدان دليل است كه از مشاهده نفخه الهى و امتداد آن محروم مانده و آن را حقيقتى جداى