در صورتى كه ديانت بر اساس اصول مبرهن فلسفه الهى استوار شود قلمرو سياسى آن نيز از تجاوز جميع تهاجمات مصون مى ماند , زيرا با اثبات مبدء و معاد و فطرت ثابت آدمى نياز او به وحى در تنظيم تمامى ابعاد زندگى فردى و اجتماعى اثبات مى گردد

با اثبات دين به عنوان مجموعه قوانين و مقررات ثابتى كه مبين انسان و جهان و پيوند ميان آن دو است نقش دين نسبت به جميع معارف و علوم آشكار مى گردد بر اين مبنا دين نه تنها مخالف با عقل نيست بلكه مدلول اصول و قوانين مبرهن عقلى است

انسان با پاى گذاردن بر پلكان همين اصول و قوانين , توان تمسك به عروه وثقى و ريسمان مستحكم ديانت را پيدا مى نمايد , چگونه مى توان با رسيدن به مقصد به انكار راهى پرداخت كه سنگينى بار آن را هم چنان بر دوش دارد , و همچنين بر اين مبنا دين نه تنها مغاير با علم نيست بلكه ميزان اساسى براى توزين قوانين علمى مى باشد زيرا معارف دينى همان نواميس ثابت الهى هستند كه توسط انسانهاى پاكى آشكار شده اند كه به بركت عنايات ربانى نداهاى آنان به نجوى با خداوند تبديل شده است , آنان كسانى هستند كه [ , ناجاهم فى فكرهم و كلمهم فى ذات عقولهم ] ( 52 ) يعنى پروردگار متعال آنها را در محرمخانه خود پذيرفته و با ذات عقل آنها سخن گفته است

پس آنچه را كه آنها يافته اند با عقل مشوب و عقل رنگ گرفته از وهم و خيال نيست بلكه همان عقل است كه در وصف آن آمده است [ , العقل ما عبد به الرحمان و اكتسب به الجنان ] ( 53 ) يعنى عقل