آن كس كه در بازى نقش داورانه خود را ايفا مى كند مى تواند در بازنگرى مجدد , قوانين بازى خود را بازيابى كرده و بررسى نمايد , و اگر او به دليل استغراق در بازى از اين مهم غافل بماند ديگران مى توانند نقاط خطا و ضعف او را شناسايى نموده و بازگو نمايند , قوانينى را كه معرفت شناس در هنگام قضا و داورى خود رعايت مى كند اگر قوانين مبتنى بر ادراك حسى و فرضيه هاى اثبات نشده قبلى باشند نتيجه قضا و داورى او منجر به انكار ثبات معرفتهاى دينى و ارجاع ديندارى به گرايش هاى فردى و قومى است , و اما اگر قوانينى كه معرفت شناس در حين قضا و داورى خود رعايت مى كند متكى بر اثبات جهان غيب و ادراك حقايق ثابت و ازلى باشند نتيجه قضا و داورى او نيز ثبات معرفت دينى و وجود ايمان يقينى است البته در اينجا دو مطلب است يكى آنكه معرفت شناسى علم استدلالى است و