چهارمين مورد آن دسته از آياتى است كه در مقام بيان فائده بعثت انبياء است مانند اين آيه شريفه كه مى فرمايد[ : ارسلنا فيكم رسولا منكم يتلوا عليكم آياتنا و يزكيكم و يعلمكم الكتاب و الحكمه و يعلمكم مالم تكونوا تعلمون

از اين آيه نيز دانسته مى شود , كه وجود وحى و رسالت تنها يك فضيلت و فائده غير ضرورى نيست , بلكه يك ضرورت و فريضه حتمى است , زيرا كه انبياء به بشر چيزى را مى آموزند كه بشر مستقلا قادر به فراگيرى آن نيست يعنى هرگونه ترقى علمى نصيب انسان شود هرگز توان پى بردن به آن گونه معارف غيبى را ندارد

اين آيه و آيات ديگرى كه گذشت نه تنها ضرورى بودن دين را از ديدگاه قرآن كريم بيان مى نمايند , بلكه دوام و شمول اين ضرورت را نيز تبيين مى نمايند به اين معنا كه انسان هيچ گاه و در هيچ حالتى بى نياز از دين نيست , بلكه هميشه و در همه موارد , چه آن گاه كه يك فرد