2. دلیل نقلی: قرآن کریم در آیات بسیاری اصل عدم تبعیض میان بشر را در پاداش داشتن عمل خیر و کیفر داشتن عمل شر- که در استدلال عقلی فوق، ذکر شد- تأیید میکند. قرآن با یهودیان که دارای فکر تبعیض بودند سخت مبارزه کرده است.

یهودیها معتقد بودند- و هم اکنون نیز معتقدند- که نژاد اسرائیل محبوب خداست، میگفتند ما پسران خدا و دوستان وی هستیم، فرضا خدا ما را به جهنم ببرد برای مدت محدودی بیش نخواهد بود. قرآن اینگونه افکار را «آرزوها» و خیالات باطل مینامد و سخت با آن به مبارزه برخاسته است. قرآن مسلمانانی را که دچار اینگونه غرورها شدهاند نیز تخطئه فرموده است. اینک قسمتی از آیات قرآن در این زمینه:

1. و قالوا لن تمسّنا النّار الّا ایاما معدودة، قل اتّخذتم عند اللّه عهدا فلن یخلف اللّه عهده ام تقولون علی اللّه ما لا تعلمون. بلی من کسب سیئة و احاطت به خطیئته فاولئک اصحاب النّار هم فیها خالدون. و الّذین آمنوا و عملوا الصّالحات اولئک اصحاب الجنّة هم فیها خالدون [1].

«و گفتند- منظور یهود است- که ابدا به ما آتش دوزخ اصابت نمیکند و اگر بکند ایام محدودی بیش نخواهد بود. بگو آیا در این باره از خدا پیمانی گرفتهاید؟- البته اگر پیمان داشته باشید خدا خلف عهد نمیکند- یا اینکه چیزی را که نمیدانید به خدا میبندید؟ مطمئن باشید کسی که گناه فراهم میسازد و خطاهایش بر او احاطه کردهاند برای همیشه همنشین و همدم آتش خواهد بود. و کسانی که ایمان دارند و کارهای نیک بجا میآورند اهل بهشتند و در آن جاوید خواهند بود.»

2. قرآن در جای دیگر در پاسخ همین پندار یهود میگوید:

و غرّهم فی دینهم ما کانوا یفترون. فکیف اذا جمعناهم لیوم لا ریب فیه و وفّیت کلّ نفس ما کسبت و هم لا یظلمون [2].

«افتراهایشان موجب غرور ایشان در عقاید دینی شده است؛ پس چگونهاند زمانی که برای روزی بیتردید- رستاخیز- جمعشان کنیم و به هر کس آنچه گرد آورده تمام و کمال پرداخته گردد بیآنکه به کسی ستم شود».