نام کتاب : ریحانة الادب فی تراجم المعروفین بالکنیه او اللقب نویسنده : مدرس تبریزی، محمدعلی جلد : 1 صفحه : 148
الهى در دلم انداز، عشق بىمحابا را
كنم تا سير، چون فرهاد و مجنون كوه و صحرا را
(ص 995 ج 2 س)
اظهر مير غلامعلى دهلوى-
از شعراى هندوستان ميباشد كه در سال 1182 ه قمرى در مرشدآباد وفات يافته و از او است:
نه مرا تو مىشناسى نه ترا شناختم من
بكدام آشنائى ز تو درد سر گرفتم
(ص 995 ج 2 س)
اظهرى حيدر على-
از شعراى هند ميباشد كه مورد عنايات جهانگير و اكبرشاه بوده و با ملّا شيدا و ملّا مظهر كشميرى ملاطفتها داشته و يكديگر را هجوها گفتهاند. در سال 1044 ه قمرى درگذشته و از او است:
از دشمنان برند شكايات، پيش دوست
چون دوست، دشمن است شكايت كجا برم
(ص 995 ج 2 س)
اعتصامى بانو پروين-
دختر ميرزا يوسف خان اعتصامى، در عصر ما از شعراى نامى و خوشبيان و زبردست و توانا ميباشد، اشعارش پسنده طبع پير و برنا و در فنون شعرى مهارتى بسزا داشته است. نخست تحت تربيت پدر دانشمند خود قرار گرفت، ادبيّات هردو زبان عربى و پارسى را از آموزگاران خصوصى در منزل شخصى بياموخت، زبان انگليسى را هم در تهران در مدرسه امريكائى دختران تكميل نمود و دوره آن را بپايان رسانيد و در اوقات اشتغالات علمى بساختن ديوانى دلفريب و زيبا كه داراى تمامى فنون فصاحت و اصول بلاغت و حاوى مزاياى لفظى و معنوى ميباشد پرداخت. در حقيقت زنى شاعر ايرانى كه داراى آن استعداد و قريحه بوده و اشعارى نغز و نيكو بدان ملاحت و شيوائى بسرايد، بويژه كه در اوائل ادوار زندگى بوده و با تحصيلات علمى و اشتغالات خانوادگى توأم بوده باشد از نوادر محسوب است. پروين در نصف شب شنبه شانزدهم فروردين ماه هزار و سيصد و بيست خورشيدى و شصت قمرى هجرى (1320- 1360 ه ق) در عنفوان جوانى به سراى جاويدانى شتافته و در صحن جديد بلده طيّبه قم در مقبره خانوادگى، پهلوى قبر پدرش دفن شد. اين قطعه را پس از مرگ او بخطّ خودش
نام کتاب : ریحانة الادب فی تراجم المعروفین بالکنیه او اللقب نویسنده : مدرس تبریزی، محمدعلی جلد : 1 صفحه : 148