11. ريشه‌هاي تفاوت انسان‌ها انما فرق بينهم مبادي طينهم و ذلک انهم کانوا خلقه من سبخ ارض و عذبها و حزن تربه و سهلها فهم علي حسب قرب ارضهم يتقاوبون و علي قدر اختلافها يتفادتون فتام الرواء ناقص العقل و ماد القامه قصير الهمه و ذاکي العمل قبيح المنظر و قريب القعر بعيد السبر و معروف الضريبه منکر الجليبه و تائه القلب متفرق اللب و طليق اللسان حديد الجنان ؛[1] آن چه بين آن‌ها (مردم) تفاوت به وجود آورده آغاز سرشت آن‌هاست، چرا که آدميان در آغاز آفرينش تکه‌اي فشرده بودند از پاره‌هاي شور و شيرين و سخت و نرم زمين، پس به ميزان نزديکي خاکشان به هم نزديک‌اند و به اندازه‌ي دوري منشا زميني‌شان با هم متفاوت‌اند و از هم دور؛ چنين است که يکي بسيار خوش‌چهره‌ است و سخت کم‌خرد، يکي بالا بلند است و پست همت يکي زشت‌روي است و نيک رفتار، يکي کوتاه قامت است و ژرف‌انديش، يکي پاک‌سرشت است و بد برخورد، يکي پريشان فکر است و پراکنده دل و يکي خوش زبان و تيز فهم و دل آگاه.

شايد مراد حضرت از «مبادي طينهم» اين باشد که نطفه‌ي هر انساني از محصولات زميني به عمل مي‌آيد که بالطبع در ژن‌ها و سرشت انسان‌ها اثرهاي جسمي و روحي مي‌گذارند.