و لولا مانهى الله عنه من تزكية المرء نفسه [1] .

اگر نبود كه خداوند در قرآن از خود ستائى نهى فرمود : فلا تزكوا انفسكم [2] اگر نبود دستور خدا كه انسان حق ندارد فضايل خودش را بر شمرد , من گوشه اى از فضايل خانوادگى ام را بر مى شمردم و اين فضيلت شمرى يعنى شمارش نعمتهاى خدا در كمال خضوع و بندگى است . ذيلا فرمود :

فانا صنائع ربنا و الناس بعد صنائع لنا [3] .

فرمود ما مصنوع و دست پرورده خدائيم ما صنيع و ساخته ربوبيت حقيم . ديگران دست پرورده مايند ما از مكتب الله علوم الهى را آموختيم و ديگران از ما فرار گرفتند . ما در كنار سفره وحى نشسته ايم و ديگران در كنار سفره ارشاد ما نشسته اند . ما نيازى به غير خدا نداشتيم و ديگران نيازمند به اين مجراى فيض خداوند هستند .

يعنى به ما نيازمند ميباشند . اين جمله بلند در يكى از توقيعات حضرت بقية الله ارواحناه فداه هم آمده است . ( انا صنايع ربنا والناس بعد صنايع لنا ) كسى كه شاگرد مستقيم الله است الله اى كه عزيز حكيم است , شاگردى هم حكيم خواهد بود . رسول اكرم كه قرآن را از نزد خداى حكيم آموخت و خود قرآن هم حكيم است , حكيم خواهد شد . على بن ابيطالب كه بمنزله جان رسول اكرم است و همانند نفس مطهر رسول اكرم است , ( طبق آيه مباهله ) او هم از همين مكتب برخوردار است . از همين علم لدنى برخوردار است . او حكيم است و چشمه هاى