حيف است كه انسان خود را با افراد تبهكار و فاسق و منافق بسنجد و بگويد الحمدلله . امام مجتبى سلام الله عليه فرمود : هرگز اين كار را نكنيد كه خودتان را با بدان بسنجيد [33] و گرنه مى مانيد . بگوييد خوشا به حال ما كه در اين راه آمديم و در گروه كفار و منافق نيفتاديم . خود را با آنها نسنجيد , خود را با شهداى كربلا بسنجيد , خود را با ياران پاك حضرت بسنجيد , با آنان كه چهل سال با وضوى نماز عشاى خود نماز صبح را مى خواندند بسنجيد .

آن خونها بود كه توانست اسلام را تا الان حفظ كند . يعنى تقريبا در طى اين چهارده قرن همه قدرتها در كوباندن اسلام خلاصه شده بود , براى اينكه ائمه عليهم السلام يا در زندان بودند , يا در تبعيد , يا تحت نظر قرار داشتند , و عاقبت هم مسموم و مقتول شدند . دشمنان هم كه تمام امكانات خاور دور و نزديك در اختيارشان بود و هر چه توانستند كردند . از بعد از جريان كربلا تا زمان امام حسن عسگرى سلام الله عليهم اجمعين وضع چنين بود [34] . پس از دوستان كه كارى ساخته نبود . دودمان ننگين اموى و مروانى و عباسى و ديگر سلاطين هم كه توانستند هر جا كه مقدورشان بود عليه اسلام تلاش كنند . پس چهارده قرن اينها كوبيدند و چهارده قرن آنها مظلومانه صبر كردند و نتيجه اش اين شد كه ديديم . اگر مى بينيم خونى كشور را حفظ مى كند خون عادى نيست . ما مى توانيم آن خون غير عادى را تحصيل كنيم و با كشته شدن كشور را حفظ كنيم .

امام مجتبى فرمود : هرگز خود را با بدان و با اهل دنيا نسنجيد وگرنه ضرر كرده ايد . و از آن طرف هم گفته اند كه در تمام شبهاى جمعه بخوانيد كه خدايا مرا از برجسته ترين بندگانت قرار بده . و اخصهم زلفة لديك [35] . روحتان بلند باشد . لذا رسول خدا فرمود : خوشا به حال كسى كه هنگام ظهر عمل صالحى از او به آسمانها بالا رود كه اگر عملى بالا رفت عامل هم يقينا بالا مى رود و روح آسمانى مى شود .