خداى سبحان در اين آيه كريمه ما را تشويق و يك عده را مذمت مى كند , كه چرا به باطن عالم سرى نمى زنند . چرا درون عالم را نگاه نمى كنند كه ببينند . اگر رؤيت و ديدن ممكن نبود , كه خدا ما را به آن دعوت نمى كرد .

( ملكوت) يعنى باطن ( , ملك) يعنى ظاهر . آنجا كه سبحان است جاى ملكوت است : فسبحان الذى بيده ملكوت كل شى ء [6] آنجا كه سخن از ملك است جاى تبارك است . تبارك الذى بيده الملك [7] . بين ملك و ملكوت مثل ظاهر و باطن فرق است . ما را خدا دعوت كرد كه شما سرى به باطن عالم بزنيد و خود را ارزان نفروشيد . نه به خود اعتماد كنيد نه به ديگرى . راه رسيدن به باطن عالم را راهيان اين راه و واصلان اين مسلك تبيين كردند . امام ششم سلام الله عليه كه خود از بهترين نمونه راهيان اين راه هستند و همچنين امام پنجم , امام باقر سلام الله عليه راه رسيدن به ملكوت را به ما نشان دادند .

مرحوم شيخ مفيد رضوان الله عليه بيانى را از احد هما يعنى يا امام باقر يا امام صادق سلام الله عليهما نقل فرموده است كه فرمودند : ويل لقوم لا يدينون الله بالامر بالمعروف و النهى عن المنكر من قال لا اله الا الله فلن يلج ملكوت السماء حتى يتم قوله بعمل صالح , و لا دين لمن دان الله بتقويه باطن , و لا دين لمن دان الله لطاعة الظالم . ثم قال : و كل القوم انها هم التكاثر حتى زار وا المقابر [8] . واى به حال كسى كه با امر به معروف و نهى از منكر دينشان را نسبت به خداى سبحان و دين شان را