امام صادق بعد از چند لحظه سكوت فرمود : خدا مى گويد بعضى ها هستند كه نصف خرما صدقه مى دهند و خداوند سبحان اين صدقه آنها را چنان مى پروراند كه مثل كوه احد مى شود .

سالم بن ابى حفصه با شاگردان ديگر وقتى كه اين صحنه راديدند گفتند : پدر بزرگوار او بلا واسطه سخنى را از پيامبر نقل مى كرد و الان او بجائى رسيده است كه بلا واسطه سخنى را از خدا نقل مى كند [17] . اينها كيانند ؟ اگر اينها مكتب نرفته با يك غمزه مسئله آموز صدها حكيم و عارف و فقيه اند , اين راه را دارند .

اين كه خداى سبحان متوجه اولياء خودش هست يعنى معارف را در قلب آنها القاء مى كند , اين وحى تشريعى نيست كه مخصوص پيامبر باشد . وحى تشريعى مخصوص نبى است و لا غير و بعد از خاتم انبياء كسى وحى تشريعى ندارد كه حكم فريضه يا سنت جديدى بياورد اما الهام ها و القاءات و معارف حقه بعنوان وجه الله در دلها القاء مى شود , كه امام صادق فرمود : قال الله تبارك و تعالى .