فضيلت سومى كه براى على بن ابيطالب سلام الله عليه بود و براى ديگران نبود : در جريان فتح خيبر بعضى را حضرت رسول فرستادند , آنها پيروز نشدند . حضرت عصبانى شدند و فرمود : لا عطين الراية غدا رجلا يحبه الله و رسوله و يحب الله و رسوله كرار غير فرار [14] . فردا من پرچم را بدست كسى مى دهم كه , خدا و رسول , او را دوست دارند و او نيز خدا و رسول را دوست دارد و روى محبت عبادت مى كند , كسى كه هجوم مى آورد و اهل فرار و وحشت از جنگ و موت نيست .

على فرمود : لا ابالى ادخلت على الموت او وقع الموت الى [15] . براى من يكسان است چه من بسراغ مرگ بروم و چه مرگ بسراغ من بيايد , در هيچ صحنه اى فرار نكرد . زره حضرت فقط در قسمت جلو بسته بود , پشت نداشت . فرمود : من نيازى ندارم كه قسمت پشت زره را تامين كنم , چون من كه از دشمن رو برنمى گردانم تا از پشت به من حمله كنند [16] . اين از كلمات بلند آن حضرت است كه فرمود : در مسائل نظامى و جنگى عاطفى برخورد نكنيد .

در يكى از جنگها سپاهيان على ( ع ) را به اسارت گرفتند به حضرت عرض كردند اجازه بدهيد ما از بيت المال بودجه اى در اختيار بگيريم كه اين اسراء را آزاد كنيم . فرمود : آزاد كردن اسير بنوبه خود كار خوبى است و ادامه مبارزه است اما اگر خواستيد اسير آزاد كنيد ببينيد اولا اين ها زخم