رسول خدا ( ص ) بعد از نماز صبح , بين الطلوعين , در مسجد مى نشستند و به سؤالات
مردم پاسخ مى دادند . روزى دو نفر نوبت گرفتند در محضر حضرت سؤالاتى طرح كنند .
حضرت به اولى فرمود : گرچه شما قبل از آن برادر آمده ايد لكن نوبتتان را به
ايشان بدهيد , چون شما اهل كرم و ايثار هستيد و او كار لازمى دارد و مستعجل است
. اين ادب رعايت نوبت را حضرت در آنجا آموختند . بعد فرمودند : من بگويم
شما براى چه آمده ايد يا شما مى گوييد ؟ عرض كردند يا رسول الله شما بفرمائيد .
فرمودند : يكى براى ياد گرفتن مسائل حج آمده است و ديگرى براى سؤال و آموختن
مسائل وضو گرفتن . آنگاه سؤالها را جواب فرمود :
اما معناى وضو گرفتن شستن صورت و دستها و مسح سر و پاها در وضو رازى دارد :
شستن صورت در وضو يعنى خدايا هر گناهى كه با اين صورت انجام دادم , آن را
شستشو مى كنم كه با صورت پاك به جانب تو عبادت كنم و با پيشانى پاك سر بر
خاك
بگذارم . شستن دستها در وضو يعنى خدايا از گناه دست شستم , و گناهانى را كه با
دستم مرتكب شده ام , دستم را تطهير مى كنم . مسح سر در وضو يعنى خدايا از هر
خيال باطل و هوس خام كه در سر پرورانده ام سرم را تطهير مى كنم و آن خيالهاى
باطل را از سر بدور مى اندازم . مسح پا يعنى خدايا من از جاى بدرفتن پا مى كشم و
اين پا را از هر گناهى كه با آن انجام داده ام تطهير مى كنم .
اگر كسى بخواهد نام مبارك حق تعالى را بر زبان آورد , بايد دهان را تطهير كند
. مگر مى شود با دهان ناشسته انسان نام خدا را ببرد , بايد دهان را با آب مضمضه
كند و بشويد . اين گوشه اى از اسرار وضو گرفتن است . اگر ما مى بينيم از نماز
لذت نمى بريم و از عبادت لذت نمى بريم براى آن است كه به اين اسرار آشنا
نيستيم . آنها كه از عبادت لذت مى برند چيزى را به اين عبادت تبديل و تعويض
نمى كنند .
مرحوم ابن بابويه نيز از امام هشتم نقل فرموده است كه امام رضا