6 كسانى كه دوستى شان براساس تقوى باشد وقتى وارد بهشت مى شوند نسبت به هم
كينه اى ندارند چون در بهشت جاى كينه توزى نيست و قلب انسان بهشتى منزه از
كينه است .
7 وقتى دوستى بر محور تقوى نباشد طرفين به جهنم مى روند هر كدام گناه را به
گردن ديگرى مى اندازند ولى خداوند هر دو را به عذاب مبتلا مى كند .
8 تابع و متبوع وقتى وارد جهنم شدند با هم به مشاجره برمى خيزند ولى خداوند
مى فرمايد تابع و متبوع هر دو گناه دارند زيرا تابع اولا مرتكب عمل خلاف و
معصيت شده و ثانيا آن طاغوت را به عنوان رهبر پذيرفت و متبوع نيز دو معصيت
كرد زيرا اولا نفس معصيت را مرتكب شد و ثانيا موجب گمراهى پيروان باطل خود
شد . پس عذاب هر دو دوبرابر و مضاعف عذاب يك فرد معمولى است .
9 مستضعفينى كه تا توان مقاومت داشتند در برابر ظالمان ايستادند ولى
نتوانستند پيش ببرند دچار دو عذاب نيستند .
10 عمل صالح وقتى ثمربخش است كه از انسان خوب صادر شود يعنى حسن فعلى با
حسن فاعلى ضميمه شود .
11 - اگر خداوند انسان را به حال خود رها كند و مسئله وحى و هدايت انسان
از طرف خداوند نباشد گرفتار شهوت و غضب خواهد شد و سعادت ابدى خود را از
دست مى دهد.
12 عبادت بر سه قسم است 1 عبادت سوداگرانه و آزمندانه , 2 عبادت بردگانه و
خائفانه , 3 عبادت آزادانه و دوستانه و انسانى كه خدا را براساس محبت عبادت
مى كند نه براى رسيدن به لذت نفس و براى لقاء خدا عبادت مى كند نه براى رفتن
به بهشت به آن هدف والا