6 كسانى كه دوستى شان براساس تقوى باشد وقتى وارد بهشت مى شوند نسبت به هم كينه اى ندارند چون در بهشت جاى كينه توزى نيست و قلب انسان بهشتى منزه از كينه است .

7 وقتى دوستى بر محور تقوى نباشد طرفين به جهنم مى روند هر كدام گناه را به گردن ديگرى مى اندازند ولى خداوند هر دو را به عذاب مبتلا مى كند .

8 تابع و متبوع وقتى وارد جهنم شدند با هم به مشاجره برمى خيزند ولى خداوند مى فرمايد تابع و متبوع هر دو گناه دارند زيرا تابع اولا مرتكب عمل خلاف و معصيت شده و ثانيا آن طاغوت را به عنوان رهبر پذيرفت و متبوع نيز دو معصيت كرد زيرا اولا نفس معصيت را مرتكب شد و ثانيا موجب گمراهى پيروان باطل خود شد . پس عذاب هر دو دوبرابر و مضاعف عذاب يك فرد معمولى است .

9 مستضعفينى كه تا توان مقاومت داشتند در برابر ظالمان ايستادند ولى نتوانستند پيش ببرند دچار دو عذاب نيستند .

10 عمل صالح وقتى ثمربخش است كه از انسان خوب صادر شود يعنى حسن فعلى با حسن فاعلى ضميمه شود .

11 - اگر خداوند انسان را به حال خود رها كند و مسئله وحى و هدايت انسان از طرف خداوند نباشد گرفتار شهوت و غضب خواهد شد و سعادت ابدى خود را از دست مى دهد.

12 عبادت بر سه قسم است 1 عبادت سوداگرانه و آزمندانه , 2 عبادت بردگانه و خائفانه , 3 عبادت آزادانه و دوستانه و انسانى كه خدا را براساس محبت عبادت مى كند نه براى رسيدن به لذت نفس و براى لقاء خدا عبادت مى كند نه براى رفتن به بهشت به آن هدف والا