responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : ياد معاد نویسنده : جوادی آملی، عبدالله    جلد : 1  صفحه : 224
قيامت روشن مى شود كه اين شخص اين گناه را كرده است , لذا در قرآن كريم وقتى مسئله كيفر كارهاى حرام مطرح است نمى فرمايد شخص كافر و يا انسان مؤمن اگر اين كارهاى خلاف را كرد كيفر مى بيند , بلكه چنين است كه كار بد كيفر دارد , خواه از مؤمن سر زند و يا از كافر , انسان در برابر عمل زشت مسئول است . فرمود : ( جزاء سيئة سيئة مثلها ) [1] .

كار خوب با ايمان نتيجه دارد

اما درباره حسنه و كارهاى خير اين چنين نيست . شما در هيچ جاى قرآن نمى بينيد كه خدا فرموده باشد هر كس كار خوب كرد ما به او جزا مى دهيم , در همه جاى قرآن دو ركن كنار هم ذكر مى شود , انسان كار خود انجام دهد و ديگر آن كه مؤمن و معتقد به خدا و قيامت باشد .

( من عمل صالحا من ذكر و انتى و هو مؤمن ) [2] يا( والعصر ان ألانسان لفى خسر الا الذين آمنوا و عملوا الصالحات ) [3] يا همان آيه سوره انبيا كه فرمود( : فمن يعمل من الصالحات . . . ) . چه به تعبير ماضى , چه به تعبير مضارع , چه مفرد و چه جمع , در همه جاى قرآن اين دو ركن در كنار هم ذكر شده است .

قرآن كريم مى فرمايد : اگر كسى كار خوب كرد و به خدا و قيامت معتقد بود جزاى بهشت و معنويت در قيامت در انتظار اوست . پس اگر كسى راهى ساخت , پلى ساخت , در ما نگاهى ساخت , كار خيرى به خلق كرد با انگيزه هاى واهى , اما نه براى خدا و درك ثواب آخرت ,


[1]سوره شورى , آيه 40

[2]سوره نحل , آيه 97

[3]سوره عصر , آيات 1 و 2 و 3

نام کتاب : ياد معاد نویسنده : جوادی آملی، عبدالله    جلد : 1  صفحه : 224
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست