كاتبين يعلمون ما تفعلون
]( [1] و يا آن چه كه در سوره انبيا گذشت كه خدا فرموده : هر كس كار صالح
بكند كارش كفران نمى شود . ما مى نويسيم , آيا معناى كتابت در اين آيات , نوشتن
است . اگر معناى كتابت اعمال اين باشد , خاطرات و نيت ها , خلوص ها يا
شرك ها و مانند آن چگونه يادداشت مى شود ؟ پس معناى كتابت اعمال اين است كه
خود عمل را ثبت مى كنيم . كتابت به معناى نوشتن نيست , به معناى ثبت كردن
است . چون نوشتن يكى از مصاديق ثبت كردن
است . نوشتن را هم كتابت مى گويند .
اين كه خدا فرمود( :
كتب ربكم على نفسه الرحمة
) [2] . خدا بر خودش رحمت را كتابت كرد يعنى نوشت كه من بر بندگانم
رحمت
مى كنم . كتب يعنى أثبت . يعنى اين اصل را تثبيت كرد . اگر كتابت به معناى
تثبيت و ضبط است معناى كتابت اعمال اين خواهد شد . هر عملى كه كرديم عين آن
عمل را ثبت مى كنند . عينا آن عمل را ضبط مى كنند و آن وقت با آياتى كه بحث اش
قبلا گذشت كه هر انسانى عين عمل خود را در قيامت مى بيند , موافق خواهد شد .
قلم و لوح دو فرشته يى از فرشتگان الهى
اگر در روايات است كه قلم مى نويسد . در روايات ما هم هست كه قلم ,
فرشته يى
از فرشتگان الهى است . نه اينكه قلم همين است كه در دست ماست , يك فلز يا
يك نى مخصوصى باشد كه با او مى نويسيم و اگر اين چنين نقل شد كه در لوح نوشته
است باز در روايات ما هست كه لوح , فرشته يى از فرشتگان الهى است .