درس چهاردهم كتابت اعمال و كيفيت آن

بحث در اين بود كه بهترين عامل براى تحقق اهداف انبيا ( ع ) ياد معاد است . زيرا انسانى كه معتقد است در برابر تمام كارهايش مسئول است . مواظب كارهاى خود خواهد بود . اگر براى كار خودش حسابى باز نكند , طبعا حساب نشده اقدام به انجام كار نمى كند , و يكى از چيزهايى كه جريان قيامت را به طور وضوح در خاطره ها احيا مى كند مسئله كتابت اعمال است , يعنى انسان معتقد باشد كه تمام اعمال او ثبت و ضبط خواهد شد و معناى كتابت اعمال هم اين نيست كه نظير دفترهاى دنيا بنويسند كه فلان شخص چه انجام داده است , يعنى به اعمال وجود كتبى بدهند نظير دفترهاى دنيا كه فقط اعمال را مى نويسند و ضبط مى كنند اين وجود كتبى كار است كه فلان شخص نماز خواند يا فلان شخص غيبت كرد . ولى فرشتگان كه اعمال ما را مى نويسند يعنى آيا اين چنين يادداشت مى كنند كه فلان شخص فلان حرف را زد , فلان كار را كرد . غيبت كرد . شب زنده دارى نمود .

اين كه در سوره انفطار آمده است([ : ان عليكم لحافظين كراما