7 هرگز دل بسته به طبيعت ترقى نمى كند و انسانى كه وابسته به خاك باشد و تمام تلاشش براى بهره بردارى از خاك باشد هرگز رشد نمى كند . به تعبير مرحوم صدرالمتألهين انسان سرسپرده به طبيعت به سان درخت است چون آنچه كه اصل درخت به حساب مى آيد ريشه اوست و شاخه ها فرع درختند و آنچه كه از درخت رشد مى كند همين شاخه هاست نه اصل او لذا دل بستن به متاع اندك دنيا شايسته انسان نيست .

8 انسان در عالم قيامت به حضور خدايى مى رود كه عالم غيب و شهادت است گذشته از آنكه اعمال انسان را هم خدا و هم پيامبر ( ص ) و هم ائمه معصومين ( ع ) مى بينند .

9 همانطوريكه جان ما بر بدن ما مسلط است و از تمام كارهاى بدن آگاهى دارد امام معصوم هم كه به منزله جان جانان ما است به تمام كارهاى ما آگاهى دارد .

10 هر چه انسان عمل مى كند توشه راه اوست كه با خود به قيامت مى برد و بدترين ره آورد ظلم به مردم است .

11 شيطان براى آنكه اعمال و اهداف خود را پياده كند اول ياد خدا را از دل بشر مى برد بعد كارهاى خود را با دست انسان انجام